سه تصویر از یک روز

سه تصویر از یک روز...

بسم الله    یک توده ی ابر تیره پیدا شده است مهتاب اسیر دست آن ها شده است   خورشید غروب کرد و دنیا پس از او با رأی سقیفه، شب یلدا شده است...   پ.ن. سرودن این شعر، مربوط به چند سال قبل است که در تقارنی جالب، شام غریبان حضرت رسول مصادف شده بود با شب یلدا... به امید صبح این شب بلند! سه تصویر از یک روز...

بسم الله اللهم صل علی علی ابن موسی الرضا المرتضی... وارد شده است که هرفردی ندای مظلومی (یا مسلمان مظلومی) را بشنود و به یاری اش نشتابد چنین و چنان است... چه بنویسم؟ یک سال است که شیخ زکزاکی را ربوده اند و حتا ندای مظلومیت او به گوش خیلی از ماها نرسیده... و یا از این گوش داخل شده و از دیگری خارج... و ننگ بر من که هر شب، این قدر راحت می خوابم... و اگر گاهی از خدا چیزی بخواهم، معمولا از دایره ی تنگ و مزخرف خودم پا بیرون نمی گذارم... ظاهرا این تصویری است از آخرین حضور شیخ مظلوم نیجریه در حسینه ی بقیة الله؛ بیست و هشتم صفر سال قبل. سه تصویر از یک روز...

بسم الله سلام. این مطلب کوتاه را بخوانید: طلبه ی دیپلمات پ.ن یک. به مناسبت سالگرد شهادت میرزای جنگل... پ.ن دو. یک رباعی: (بگذریم که ادعای گزافی در آن کرده ام...) مسدود، مسیر آسمان این شهر بی­ روح، اقامه و اذان این شهر از نسل نجیب "جنگلی­" ها هستیم تبعید شدیم در میان این شهر... فروردین نود و چهار زمانه بر سر جنگ است؛ یا علی مددی سه تصویر از یک روز...

بسم الله موقتاً حق و باطل را کنار بگذاریم... انصافاً پر بی راه نیست آنان که در امریکا به راه مستکبرانه ی خود پای بند هستند، به چنین مجلس نمایندگان و سنایی افتخار کنند... گمانم در رأی گیری در این دو مجلس، فقط و فقط یک رأی مخالف به تمدید تحریم ها داده شد... ای والله به این یک دستی! پ.ن. و ای والله به اشک هایی که عده ای در روز تصویب بیست دقیقه ای برجام ربختند؛ و فریادهایی که کشیدند... و رأیی که در انتخابات اسفند نیاوردند؛ که مردی هزینه دارد... سه تصویر از یک روز...

سه تصویر از یک روز...

بسم اللهاحتمالا این روزها از برخی هوادارن اعتدال زیاد می شنویم و خواهیم شنید که برجام، برآیند نظر دولت و مجلس و شورای نگهبان و شورای عالی امنیت ملی بود و مستظهر به اراده ی و پشتیبانی ملت و... . و علاوه بر همه ی این ها، رهبری بودند که بر مذاکرات اشراف داشتند و در نهایت هم نتیجه را [البته این را شاید نگویند که با حدود 30 قید] امضا کردند...شرح این ماجرا باشد برای بعد؛ اگر خدا توفیقی دهد.این جا فقط من یک سؤال ساده می پرسم:فرض کنیم سنا و مجلس نمایندگان امریکا، به جای تصویب تمدید تحریم ها، اعلام کرده بودند که با توجه به برجام، تحریم های ایران تمدید نخواهد شد. به نظر شما، چه هوادار دولت باشید و چه منتقد، الآن همان هواداران اعتدال چه می گفتند؟ باز هم برجام حاصل روندی بود که بالا نوشته شد یا فتح الفتوح دولت جناب روحانی؟* و البته این هم برای خارج نشدن از انصاف: اگر تحریم ها تمدید نشده بود، آیا ما منتقدین دولت، مثل الآن برجام و نتایج آن را منسوب به دولت می کردیم یا طور دیگری حرف می زدیم؟آدمی زاد اگر بخواهد منصف باشد، گاهی بد کامش تلخ می شود؛ ولی این بهتر از بی انصافی است...پ.ن. من با در نظر داشتن سه تصویر از یک روز...

بسم الله یک. شکر خدا، در این چند ماه که در خواب گاه هستم، چند دقیقه ای بیش تر تلوزیون ندیده ام؛ آن هم توفیق اجباری بود به قول بعضی... اتاق مان را سم پاشی کرده بودیم و پناه برده بودم به اتاق تلوزیون... اهل این هم نیستم که بنشینم و برنامه ها را دانلود کنم و ببینم. حیف وقتی که پای خیلی از برنامه ها تلف شود... اما دیشب "بدون تعارف" ی را دانلود کردم که کمی در موردش خوانده بودم. یکی از وزرای دولت مهمان برنامه بود. بین سؤال ها از جناب وزیر در مورد حقوق اش پرسید. چیزی که گفت مجموعاً نُه میلیونی می شد تقریباً؛ با کم و زیادش. خب؛ شاید این چندان عجیب نباشد ـ البته با کمال تأسف! جالب این جا بود که خبرنگار پرسید زندگی می چرخد؟ و جناب وزیر با پس زمینه ای از لبخند گفت قناعت می کنیم! دو. امروز قبل از این که بیایم خواب گاه، رفتم نانوایی و یک نان سنگک خریدم. قدم زنان آمدم سمت خوابگاه. خواستم بیایم داخل دیدم خانم نسبتاً مسنی دارد چیزی می گوید؛ کلاه روی سرم بود و خوب متوجه نشدم... نگاه کردم و پرسیدم که چه می گویید؟ دیدم می پرسد جوراب نمی خواهی؟! می روم نزدیک؛ به چهره ی شکسته اش می خورد شصت س سه تصویر از یک روز...

سه تصویر از یک روز...

سه تصویر از یک روز...

بسم الله توقع زیادی شاید باشد از برخی مقامات غیر مسئول، که یک شب بروند گوشه گوشه های شهر، ببینند در آن چه می گذرد... ببینند از پیرزن هفتاد ساله تا دخترک های پنج شش ساله دست فروشی می کنند... شاید کاری که آن ها در ویلاهایشان دارند، مهم تر از این باشد که عده ای در سرمای استخوان سوز، در قبر می خوابند... اما روزگار هست و چرخش هایش... که می داند چه می شود؟ که می داند... شاید آن ها تا آخرین شب زندگی شان در پر قو بخوابند، ولی چند شب بعد از آن، طبق آن چه متداول است به قبرستان خوابی کشیده می شوند... آن جا دیگر آن ها مقام نیستند؛ مسئولند... کسی هم که می پرسد خداست... و وای از آن شب... شبی که فکر می کنم یک دقیقه اش، بسیار سخت تر می گذرد از همه ی شب هایی که کودکی در سرمای قبرستان خواب نرفت... پ.ن. چند روزی است خبر قبرستان خوابی برخی افراد، سر و صدا کرده... عده ای به بهانه ی آن به دولت حمله می کنند؛ عده ای لابد این را هم از ارثیه های دولت قبل می دانند؛ عده ای می گویند نتیجه ی تفکرات لیبرالی دولت های قبل تر است؛ عده ای به انقلاب حمله می کنند... یک نفر هم در آمده و در مورد برخی از قبرستان خواب ها گف سه تصویر از یک روز...